Τι ζητά το Λεωφορείο του Δημοψηφίσματος;

22 - 27 Απριλίου 2013

Τι ζητά το Λεωφορείο του Δημοψηφίσματος;

Ας ξεκινήσουμε με τα απλά:

Για τους περισσότερους πολιτικούς, κυβέρνησης, αντιπολίτευσης και βουλής, η πολιτική είναι επάγγελμα. Ζουν από αυτή. Γι’ αυτό άλλωστε τα κόμματα δέχονται τόσες εισφορές και διευκολύνσεις από τις τράπεζες. Οι πλείστοι δε δεν έχουν σπουδάσει ούτε διοίκηση επιχειρήσεων, ούτε λογιστική, ούτε είχαν ανοίξει δική τους επιχείρηση ποτέ. Ή αν είχαν, η χρόνια ενασχόλησή τους με την πολιτική τους απομάκρυνε από το «παζάρι».

Τι σημαίνει αυτό;

Πως ΚΑΝΕΝΑΣ από αυτούς δεν έχει περισσότερες ή πιο εξειδικευμένες γνώσεις από ένα εργάτη, από ένα αγρότη, από ένα υπάλληλο, από ένα γιατρό, από ένα δάσκαλο, από ένα τεχνικό ή από ένα μικρομεσαίο επιχειρηματία.

Ξεχνούν οι διαπιστευμένοι ξένων κέντρων «οικονομολόγοι» του συστήματος πως η λέξη Οἰκονομία, από τις λέξεις οἴκος και νέμω, σήμαινε για τους αρχαίους προγόνους μας την διαχείριση της οικίας, δηλαδή του νοικοκυριού. Ένας οικογενειάρχης λοιπόν έχει πολύ περισσότερα να χάσει από ένα Μνημόνιο, διότι δεν θα μπορεί να διανέμει στον οίκο και στην οικογένεια του τα αγαθά και τις υπηρεσίες που χρειάζεται για να επιβιώσει και να προοδεύσει.

Αυτός λοιπόν πρέπει να αποφασίσει,
και όχι οι πολιτικοί και το λόμπι των τραπεζών.

Εσύ δηλαδή!

Εμείς δηλαδή!

Δεν χρειάζεται να κάνουμε μακροσκελείς αναλύσεις σε αυτό το μικρό φυλλάδιο. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει Τρόικα και Μνημόνιο. Η απόλυτη εξαθλίωση και υποδούλωση της Ελλάδας μας δείχνει το κόκκινο φως εδώ και τρία χρόνια.

Κανένας πρόεδρος και κανένας βουλευτής δεν νομιμοποιείται να αποφασίσει για ένα τέτοιας εμβέλειας εθνικό θέμα. Το μόνο που ζητούμε, ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης, είναι να διεξαχθεί ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ για το Μνημόνιο.

Ας αποφασίσει ο λαός τι θέλει μόνος του!

Διότι είναι ο οικογενειάρχης, ο εργάτης, ο αγρότης, ο δημόσιος, ιδιωτικός και τραπεζικός υπάλληλος, ο δάσκαλος, ο γιατρός, ο τεχνικός και ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας που θα κληθούν να διαχειριστούν τα του οίκου και της οικογένειάς τους την επομένη του Μνημονίου μέρα.

Είναι ο λαός που θα υποφέρει από κούρεμα καταθέσεων, έλλειψη ρευστότητας, περικοπές, αυξήσεις σε καύσιμα και αγαθά πρώτης ανάγκης, υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, υποθήκευση του φυσικού αερίου, καταρράκωση του συστήματος υγείας, διάβρωση του κοινωνικού ιστού, χρεωκοπία 

είτε περάσει, είτε δεν περάσει Μνημόνιο.

Άρα, ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ έχει δικαίωμα να αποφασίσει πως θα πορευτεί συλλογικά η κοινωνία: με Μνημόνιο ή χωρίς. Το Δημοψήφισμα αναγκάζει, τον καθένα μας ξεχωριστά, να λάβει θέση. Το Δημοψήφισμα θα πυροδοτήσει ένα γόνιμο διάλογο στην βάση της κοινωνίας και ο πολίτης θα οφείλει να ενημερωθεί, να ακούσει αντικρουόμενες απόψεις και εν τέλει και να αποφασίσει για το κοινό μας μέλλον.

Το παράδειγμα του Απριλίου του 2004 είναι χαρακτηριστικό. Ανεξαρτήτως του τι ψήφισε ο καθένας τότε, τα γεγονότα είναι αδιαμφισβήτητα: 

1. η απόφαση του λαού έγινε εν τέλει καθολικά σεβαστή στο εξωτερικό. 

2. Οι απειλές για εθνική καταστροφή αποδείχτηκαν πυροτεχνήματα ψυχολογικού πολέμου.

ΔΕΝ ΣΑΣ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ! ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ!

~ ΦΩΤΟΤΥΠΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ~

~ ΑΝΑΡΤΗΣΕ ΤΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ~

~ ΜΙΛΑ ΜΕ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ, ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ~

~ ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΣΟΥ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ~